Over Theo Ruyter
Al jong was ik geïnteresseerd in schilderkunst. De Franse impressionisten, de Haagse School en William Turner waren favoriet. In de kunst viel volgens mijn ouders zonder overtuigend talent niet veel te verdienen dus een kunstacademie zat er voor mij niet in. Het werd een carrière in de financiële wereld. Ik knoeide wel wat met verf maar het leidde tot niets. Ik vond het wel heel leuk om een eigen wereld te creëren. Een landschap waar je in kunt verdwalen. Als je het zelf schildert kun je ook zelf bepalen waar je heen gaat. Die vlucht uit de werkelijkheid was er altijd wel.
Na 40 jaar gooide ik het roer resoluut om. Ik kreeg de kans om een opleiding tot vakfotograaf te volgen aan de School voor Fotografie in Breda. Maar meer dan de hele dag met fotografie bezig te zijn was het niet. Ik vond mijn weg niet zo. Tijdens de lockdown veranderde dat allemaal. Ik was op mijzelf aangewezen, vaak in de ruimte van mijn eigen huis. Ik koos voor abstracte beelden. Eigenlijk vanuit noodzaak. Uit het niets ontstond de serie “Denkbeeldig”, te zien op mijn website. Vanuit het verlangen naar buiten, naar vrijheid, ontstond een abstract beeld. Ik zag kleur en verre horizonten. Alles binnenshuis gemaakt, in de camera, zonder Photoshop. Daar streef ik naar.
Vanuit “Denkbeeldig” ontstond een nieuwe serie. Ik kon de natuur weer in, het strand, de polder, de bossen. Ik maakte daar foto’s en maakte ze mooier dan de werkelijkheid. De wereld is al hard genoeg. Het werd een serie waarbij ik geïnspireerd werd door de schilderkunst die ik leerde kennen in mijn jeugd. Alles onder de noemer "impressionisme".
Ik heb vele jaren gefotografeerd met Nikon camera's en lenzen. Sinds enkele jaren ben ik overgestapt naar Fuji. Het plezier in fotograferen kwam weer terug. Mijn creatieve fotografie doe ik met een X-T3 en voor straatfotografie maak ik gebruik van een X-Pro3. Ik streef ernaar om alles in camera te doen en schuw Photoshop, maak wel gebruik van Lightroom voor basis nabewerking.
Mijn helden in de fotografie zijn Saul Leiter en Joshua K. Jackson.
